Trzecie oko Harry'ego Pottera

Bazyliszek wydostał się z Komnaty Tajemnic po raz pierwszy od lat, a magiczną społecznością w Wielkiej Brytanii wstrząsnęła informacja o nagłej, brutalnej śmierci kilkunastu mieszkańców zamku. Rada gubernatorów nie ma wątpliwości: Hogwart musi pozostać zamknięty, dopóki zagrożenie nie zostanie zneutralizowane. Dursleyowie z pewnością nie ucieszą się, kiedy zostaną poinformowani, że będą gościć swojego siostrzeńca przez całe dwa semestry, ale nauka korespondencyjna może mieć pewne nieoczekiwane zalety. Gdyby tylko Harry’ego nie bolała tak często blizna, a ministerstwo nie chciało wykorzystać jego nowych, tajemniczych zdolności, żeby polować na horkruksy…

Kilka ostrzeżeń: nie planuję regularnych aktualizacji, ale główne wątki zostały już zaplanowane, więc fanfiction z całą pewnością zostanie dokończone. Jeśli w kanonie nie podano szczegółowych informacji nt. jakiegoś obszaru funkcjonowania społeczeństwa, samodzielnie uzupełniam luki. Pierwszy (naprawdę długi) rozdział został przedstawiony z perspektywy Ginny, ale to Harry będzie głównym bohaterem tego opowiadania. Pomysł był prosty: decyzja o zamknięciu szkoły w obliczu śmiertelnego zagrożenia powinna być oczywista, a bazyliszek wcale nie potrzebuje wielkich, teatralnych gestów, żeby skutecznie zasiać panikę. Zwłaszcza jeśli jedyną osobą stojącą między nim a upragnioną wolnością jest nerwowa, jedenastoletnia dziewczynka, która przez większość czasu nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, co robi.Nie mam korektora. Pisanie jest dla mnie formą terapii, ale nie robiłam tego od lat, więc mam nadzieję, że będziecie łaskawi w komentarzach.