ONE
"Batang-kalye si Roseanne." Bungad ni Taeyeon sa asawa niyang si Tiffany.
Suminghap ang kinausap. Tinakpan ang tenga ng batang katabi niya.
Naka-maong na jumper, baliktad na cap na may rainbow na design, at kumakain ng lollipop. Tinitignan lang ang mga magulang.
"How dare you say that about our child?!" Reklamo ni Tiffany.
Bumuntong-hininga si Taeyeon. Tumingin sa anak niya at ngumiti bago bumalik sa pakikipag-usap sa asawa.
"Pani..Alas-sais na..Kung hindi ko pa nadaanan sa kabilang kanto yang si Rosie eh hindi pa uuwi yan." Paliwanag niya.
Lumuhod si Tiffany para makausap ng maayos ang anak niya na ibinulsa lang ang stick ng ubos na lollipop tapos ngumiti sa kanya.
"Rosie..Diba sabi ko sayo you go home kapag 5PM na?" Nakasimangot na tanong niya.
"Thabi po ni ate Theulgi eh four thirty palang daw." Kwento ni Rosie. May kasama pang kamay na nakataas sa number four.
Kumurap-kurap si Tiffany. Lumingon papunta sa sofa, sumigaw. "Irene!"
Gumulong mula sa pagkakahiga sa sofa ang tinawag na ten-year-old. Tumakbo papunta sa kanila. "Yeah, Mom?" Tanong niya.
"Tell your bestfriend to PLEASE stop pranking your little sister." Sabi ni Taeyeon.
Kumunot ang mukha ni Irene. Halatang nagtataka. "What did Seulgi do this time?"
"Sinabihan tong si Rosie na four palang daw when it was actually 6. Na-late tuloy ng uwi."
"Luh..Uhmm..Di po marunong tumingin ng oras si Seulgi."
Natawa ang mga magulang niya.
"You can't be serious." Comment ni Tiffany. "Pinagtatakpan mo lang yata eh."
"Hindi po kaya!" Giit ni Irene. "Pramis, Mom! She says it confuses her!"
"Kakausapin ko yung si Yul. Ten years old na yung anak eh di pa marunong tumingin sa oras." Natatawa padin na sabi ni Taeyeon.
"Mommy..di na ba ako pwede lumabath ng bahay?" Umiyak si Rosie. "Hala! Mamimith ako ng mga frendth kooooooo!! Maglalaro pa kami nila Jichu ng pogth bukaaaaath!!"
Tatlo silang tumitig sa bunso ng pamilya na ngumangawngaw na sa gitna ng sala.
Sinalo ni Taeyeon bago makapaglupasay tapos niyakap ng mahigpit. "Tahan na, Rosie. We'll get you a digital watch yes?"
"And then I will teach you to read time!" Presenta ng ate niya na si Irene. "Para you're better than Seulgi at something!"
Suminghot-singhot si Rosie. Inabot ang kamay para lumipat sa yakap ng isa pa niyang nanay. "Moooooommmmmy!!!!"
"Shhh babe..Tahan na tahan na..Sorry Mommy was mad okay? It's all good, we're all good." Sabi ni Tiffany. Tinatapik-tapik ang likod ng bunsong inuuhog na sa balikat ng blouse niya.
"What'th for dinner?" Tanong ni Rosie. Pinangpunas ng uhog ang braso.
Ngumiwi ang lahat.
"Pasta, dear. I made Pasta." Sagot ni Tiffany. Binitbit na ang anak papunta sa kusina.
"YAY! FAVORITE KO PATHTA! THANA LAGI AKO NAPAPAGALITAN PARA MAY PATHTA! Sigaw ni Rosé. Tumatalbog na sa arms ng nanay niya.
Nagtinginan ang naiwan sa sala na sila Taeyeon at Irene.
"Ma..Rosie is gonna take over this planet someday. You know that right?" Sabi ni Irene.
Tumawa si Taeyeon. Tinapik ang tuktok ng ulo ng panganay. "Yeah..I kind of got that when she was born. Ka-cute eh. Tiklop ang mundo."
Saglit na nag-isip si Irene. "My job is to help her do that right?"
"Yup."
"Okay." Determinado ang tango ng ate. "First..I will teach her how to tell time."
---------------------------------------------------------
Gumulong sa kama si Rosie. Tumingin sa bedside alarm clock. Eleven AM.
Bumalikwas ng bangon. Hinablot ang cellphone. Nag-dial.
Sumagot ang tinawagan. "Hello?"
"Nasaan ka?" Tanong ni Rosie.
"Papasok na ng gate sa school. Ikaw ba?"
"Nasa kama. Kakagising ko lang."
Saglit na natahimik ang kausap. "Late ka na."
"I am aware."
"Bilis. I'll cover for you."
"Nah. Wag ka na pumasok. Tambay nalang tayo somewhere."
"Magagalit nanay ko!"
"Ang pussy mo! Dali na kasi! Libre kita."
"Rosie, I can't just do that!"
Naiimagine na ni Rosie ang kunot ng mukha ng kausap niya kahit hindi niya nakikita.
"Please?" Sabi ni Rosie. Sakto nang baby voice. "For me?"
Dinig na dinig ang buntong-hininga ng kausap niya sa phone kahit inilayo nito.
Natawa si Rosie.
"Fine. Pero libre mo and you're taking the heat if my Mom gets pissed."
"Sure. See you sa usual meet-up!"
---------------------------------------------------------
Konti nalang nasa base na si Roseanne. Ilang hakbang nalang. Pinump niya yung legs niya, huminga sa ilong.
And promptly falls on her face. Sa harap ng isang bahay kung saan may batang tumili mula sa garahe.
Narinig ni Rosie ang tunog ng bumukas-sara na gate at mabilis na yabag ng paa na lumapit sa kanya.
"Hey, are you okay?" Tanong ng bagong boses.
Nag-angat si Rosie ng tingin. Bumungad ang mukha ng isang bata na nakaluhod sa tabi niya at nakangiti ng awkward. Nagkakamot ng batok.
Ngumiti narin siya. Umayos ng upo sa kalsada.
"Ohno! You're bleeding!" Sigaw ng bata. Nakaturo sa tuhod niya na may gasgas, suminghap. Tumuro nadin sa baba niya na not gonna lie, medyo mahapdi.
Hinawakan ni Rosie ang baba niya. Tinignan ang kamay pagkatapos. May dugo.
Nagtitigan sila ng bata. Umiyak siya.
Lumikot yung mata ng batang kaharap niya. Tumayo tapos tumakbo papasok sa loob ng bahay nito.
Lalong umiyak si Rosie.
"AHHHHHHHHHHH!!!!" Sigaw niya.
Lumabas ulit ang bata. May hila-hila na babaeng takang-taka sa ganap.
"She's here, Mom!" Sigaw ng bata. "Eto siya. Mommy, she's hurt! Help her!"
"Okay okay okay. Calm down, Seungwan." Sabi ng babae. Lumuhod sa harap ni Rosie at tinignan siya ng nakangiti.
Suminghot si Rosie. Nagpahid ng luha. Walang nabago. Tumutulo parin naman.
Naglabas ng panyo mula sa bulsa ang babae tapos pinunasan ang mukha ni Rosie. "What's your name, little one?" Tanong niya habang ginagawa.
Suminghot ulit si Rosie. Sinabi ang pangalan niya. "Rothie po."
Tumango ang babae. "Okay, Rosie. Where do you live?"
Sumenyas si Rosie sa direksyon ng bahay nila. "Thomewhere there po. Block 2 Lot 7." Paliwanag niya.
Napaiyak ulit nang madampian ng panyo ng babae ang sugat niya sa baba.
"Mhmm. Are your parents home, Rosie?" Nag-move on sa paglilinis ng dumi mula sa gasgas sa tuhod ni Rosie gamit ang panyo.
"Yeth po. Mommy Tiffany is probably cooking thomething tapoth mommy Taengoo is probably drawing thingth again." Paliwanag ni Rosie.
Nakatitig lang sa kanila ang batang si Seungwan. Iniikot-ikot ang dalawang kamay niya sa kaba.
Natapos ang babae na punasan ang tuhod ni Rosie. Tinapik siya sa pisngi bago lumingon sa anak nito. "Seungwan?"
Dumiretso ng tayo ang tinawag. Full attention. "Yes, Mommy?" Sabi niya.
"Can you help Rosie up and bring her inside? Labas mo na din yung first aid kit, and please wait inside while I speak to her parents?" Tumayo na ang babae tapos naglakad papunta sa direction na tinuro ni Rosie.
Tumango si Seungwan. Mabilis. Tapos lumapit ulit kay Rosie at tinulungan siyang makatayo. Lumuhod para hipan ang gasgas niya sa tuhod ng nakangiti tapos nilahad ang isang kamay sa kanya.
"Lika na muna? My mommy Seohyun will drop by your house and tell your Mom what happened for sure. Dito muna tayo sa loob while we wait. I have juice!" Aya ni Seungwan.
Lumiwanag ang mukha ni Rosie nang marinig ang salitang juice. Tumango-tango na siya.
Kinuha ang kamay ng bagong kaibigan at masayang sumama.
Dun nagsimula.
---------------------------------------------------------
Humigop si Rosie ng orange juice na order niya. Tinawanan ang nakasimangot na bestfriend niya na nakapwesto ng upo sa harap niya.
Nasa isang karinderya sila na madalas nilang tambayan dahil mura lang ang student meals at masarap ang 'fresh fruit juice' na tinda.
Hinubad ng bestfriend niya ang salamin nito. Ibinalibag sa lamesa na naging dahilan ng pagtalbog nito at pagkahulog sa lapag.
Lalong natawa si Rosie. "Frustrated na frustrated ka diyan ah." Sabi niya sa kasama.
Yumuko ang bestfriend niya para pulutin ang nahulog na glasses. Ibinaba ng maayos sa table pero pinitik parin ng mahina sa inis. "Napakahirap kasi ng formula nato. Ano ba yan. Sino ba nagpauso ng Trigonometry?" Reklamo nito.
"Wendy, darling..Your course is Mathematics. Di ka pwede magreklamo, ikaw pumili niyan." Pang-aasar ni Rosie.
Umiling si Wendy. "Don't you have an exam of your own to study for?" Tanong niya.
Kibit-balikat. "I could give a shit right now."
"Your grades need you to give a shit."
"I'll study when I get home."
"Pshh. I doubt it. Umayos ka kaya. Hihimatayin sila tita if they find out the sort of shit you get up to."
"I have one more semester to fix myself. Saks na walwal muna. I should at least get the feel for college life before I graduate right?"
"Walang graduation if you flunk out ngayon palang kakawalwal mo." Bulong ni Wendy.
"Ano kamo?"
"Wala wala. Mag-aral ka na, parang awa. Nakakahiya kila Tita Taeyeon tsaka Tita Tiffany."
"Bagay kayo ng ate ko." Banat ni Rosie. "Killjoys."
Tinitigan siya ni Wendy. Umiling tapos bumalik sa tinatrabaho. "Talagang magiging KJ yung ate mo. Linggo-linggo yatang pinapatawag sa school yun dahil sa kalokohan mo eh. Istorbo ka sa buhay niya."
Tumawa si Rosie. "Diba naging crush mo yung si ate? Sayang. Hindi siya ang Peter Pan mo."
Pinukol siya ng lapis ni Wendy. "Mag-aral ka na! Dami mong alam, wala namang bisa!"
---------------------------------------------------------
"Ate?"
"Yes, Rosie?"
"How'd you know you liked ate Seulgi?"
Ibinaba ni Irene ang hawak niyang picture frame. Nilagay sa loob ng kahon na may label na 'apartment shit' at ngumiti.
"What's up with you, Rosie Pasta?" Tanong niya.
Naglaro lang ng loose thread sa bedsheet ni Irene ang tinanong. "Am I not allowed to ask now? Just curious is all." Mahinang sagot.
"Hmm." Tumabi si Irene kay Rosie. Bumuntong-hininga. "I've known Sluggie bear since we were in diapers. Every milestone..andun siya..I don't know when it started changing from loving her as my bestfriend to something more than that."
"Weird naman nun. There HAS to be a trigger."
Ngumiti lang si Irene. "I swear, Rosie. Di ko alam. All I know is..I want her to be with me all the time. Maybe because I'm used to her presence? Maybe it's because she's the best at giving hugs? Maybe because every single thought and feeling I have I want to share with her? Ewan. Basta ang alam ko lang..Is I love her. In every sense of that term. Best friend, lover..wife maybe..in the future..Sluggie makes my everyday. That's it."
"San yung trigger dun?"
Binatukan ni Irene si Rosie. "Ang kulet. Wala ngang trigger! Bakit ba sobrang curious ka? Is there something you wanted to make sense of with yourself? Did you catch feelings for Seungwan by any chance?"
Natawa si Irene sa offended na sputter ng kapatid niya. "H-hoy! Di kaya! Curious lang talaga ako! Kasi bigla nalang kayo mag-jowa ni ate Seulgi, mygahd ganun na lang ba agad yun?!"
"Weh?"
"Oo nga! Kaka-on niyo lang tapos magsasama na agad kayo too. Excited lang?"
"Fine. Seulgi kissed me the night of my recent birthday. Said something about how she'd always wanted to do that but couldn't risk the friendship pero naalakan siya nung gabing yun so she got brave. Oks ka na?"
"Was that when you guys went missing from the party for hours?! Moms were looking for you."
"I went up to the balcony to get some air. Umingay yung party and I got a bit overwhelmed." Nilingon ni Irene ang nakasabit na polaroid sa taas ng kama niya. Selfie nila ni Seulgi from the night in question. "As always..Nakaramdam si Slug and she went looking for me..Nag-uusap lang kami nung una and then..yun..She suddenly kissed me. Cute pa nga kaka-sorry eh."
"Okay?"
"Wala. That's it. She kissed me. Said sorry when it was done. Umiyak kasi daw baka she made me uncomfortable or some shit. I realized..I'd love more of those kisses. I realized..na every single time I feel negative about anything..Seulgi is there to calm me..Kahit ano gawin niya..She's my safety. So I went and kissed her too para masaya. Kasi we both wasted so much time dancing around each other growing up..I figured..Pwede na siguro ngayon since we're both proper adults now."
"You guys are weird."
"Ewan ko sayo. Did this talk help with whatever's in your head?"
"I don't know. Maybe?"
"Kausapin mo yung crush mo."
"Wala akong crush."
Lumingon si Irene sa pintuan. "Oi, Seungwan! Andito ka pala?"
Mabilis na tumayo si Rosie. Aligagang lumingap sa paligid, nag-ayos ng magulong buhok.
Humagalpak sa tawa si Irene. Napahiga na sa kama. "Lul wala daw siyang crush!" Pang-asar na sabi in between laughter.
"Para kang tanga, ate!"
"Tuloy mo lang yang denial mo, Pasta. Tuloy mo lang. Slug and I are going to have a lot of fun watching you make a mess of yourself."
"HINDI KO CRUSH SI SEUNGWAN! BESTFRIEND KO YUN!!"
"Sino ba nagsabing si Seungwan yung tinutukoy kong crush mo? That came from you."
"YOUR MINDGAMES ARE FUCKED UP!!"
"Language! Sumbong kita kay Mommy Fany!"
"She swears more than both of us and Mommy Taeyeon combined!!"
"Tru."
---------------------------------------------------------
"Where's your boyfriend?" Tanong ni Wendy sa kumakain ng baconkalog na bestfriend niya.
"I have a boyfriend?" Takang sagot ni Rosie.
"What. Yung guy na parating nakasabit sayo? Di mo ba boyfriend yun?"
"Who? Chanyeol?" Sabi ni Rosé. "I don't even know why he's so attached to be honest. Freakin' one night stand gone wrong yes, pero boyfriend? Hell no. I don't do relationships."
Kumunot ang mukha ni Seungwan. "Pawalan mo na kung ganun. Kawawa na eh."
"Sakto nadin lang sa attention. Alam naman niya what the deal is."
"Kahit na. Daming fangirls nung kuya na yun. Baka matamaan ka ng rage kung sakali."
"I can take it."
"Ewan ko sayo. I don't get why you like trouble coming at you all the time. Ayaw mo ba ng tahimik na buhay?"
"And be boring like you? Wag na."
Hinubad ni Seungwan ang salamin niya. Ipinatong sa lamesa, kumindat sa bestfriend.
"You'd be surprised, Rosie. You'd be surprised."
---------------------------------------------------------
"This isn't going to end well, Rosie."
"Ang corny mo, Lisa. Di ba pweds mag support ka na lang?"
"Bakit? Ang messed up ng idea mo, tanga lang su-support."
"Isusumbong kita kay Jennie. Sasabihin ko yung jowa niya eh hindi matinong kaibigan."
"Sakalin ka nun pag nalaman kung bakit kita pinipigil."
"Pakadaya."
"Rosie. It's a dumb idea. All this bad girl schtick won't help you forget whatever it is you're feeling for your bestfriend. Believe me, I tried that with Jennie, it didn't work."
"I could get a different result than you though."
"Bakit kasi di ka nalang umamin?"
"What and ruin the friendship? Can't just toss away all those years you know."
"Still. Malay mo naman trip ka din ni Wendy? You're wasting time sa ginagawa mo ngayon."
"I doubt Wendy feels the same way. Kilala ko yun. She would have said something by now. As it stands..All I hear from her is mas masaya siya sa studies niya. Dating is far from her mind."
"Napakalabo. You two need to talk."
"Not about this."
"This isn't going to end well, Rosie."
"Thanks. You already said that. I don't give a shit. I'm going for it. Should be fun."
"Bahala ka sa buhay mo. Ewan ko sayo. Tagatawa nalang ako if I get proven right."
---------------------------------------------------------
"Yo."
"Sup, Seungwan?"
"There's someone I want you to meet."
"Hmm?"
"Darating yun in an hour. I want you to be on your best behavior. She has to be impressed."
"Anong trip mo?"
"Classmate ko siya sa Calculus. Her name is Joy. Her name is Joy..and I think I'm in love."