FOREWORD
Dalawampung taon nang magkapitbahay ang pamilya nila Roseanne at Seungwan.
Nagkakilala nang madapa ang batang-kalye na si Roseanne sa harap ng isang bahay kung saan may batang nagpa-practice ng piano sa garahe at agad na tumili nang makita ang (Athtig!) na faceplant niya.
Nagsimula sa isang simpleng kwentuhan habang hinihintay na magamot ang galos sa tuhod at baba ni Roseanne.
"Why do you talk that way?" Tanong ng batang tumili at tumakbo papunta sa kanya.
"Anong way?"
"Yung lisp mo."
"Lithp?"
"There. That one. You can't say 'S' properly."
Ngumiti si Rosie. Pinakita lahat ng ngipin. Kulang ng isa. Sa gitna.
"Kathi natanggal yung ngipin ko nung nadapa ako nung ithang araw!" Proud sa sarili na kwento niya.
Umiling ang bata na kausap. "Uhh..Do you always fall down? You should be more careful when you go out to play."
Nagkibit-balikat si Roseanne. Tinanggal ang cap niya (regalo ni Mommy Tiffany. Rainbows.) tapos binaligtad. "Ayoth lang. Di mathaya maglaro kapag di nathathaktan." Madiin na sabi.
"I guess."
"Ano pangalan mo?" Tanong ni Roseanne.
Naglahad ng kamay ang bata. Ngumiti.
"I'm Seungwan. Nice to meet you."
Kinuha ni Roseanne ang kamay ng bata. Inalog. "I'm Rothie. Nayth to meet you too!"