Özet: "Yorgun düştüğüm bir akşam aynalarla dostluğa başladım." Cümlesinden bir hikaye :))
Yorucu bir geceydi. Dakota Milton setinden yeni dönüyordu. Bugün çok yorucuydu. Doktorlar onu normale dönüştürürken bazı dna oynamaları yapmıştı. İstediği zaman mutanta dönüşebiliyordu ama bunu yapmak çok yorucuydu. Enerjinin büyük bir kısmını harcayıp çok yoruyordu. İnsanı bitkin hale düşünüyordu ve biraz da zehirliyordu.
Dakota Milton kendisine kahve yaptı. Gün sonu için kahve ideal bir seçimdi. Dakota kahvesine biraz şeker koydu ve yanına da toz şekerleriyle kaplı kurabiyeden koydu. Ay şeklindeydi ve çok güzeldi. Dakota o kurabiyelere bayılırdı.
Dakota kahvesini içerken cama baktı. Aşağıda birkaç çift gördü. Hepsi birlikte çok eğleniyordu. Hatta çiftlerden birisi evlilik teklifi yapmıştı. Dakota onları kıskanıyordu. Sam ile ilişkileri muazzam giderken Sam, zengin kızı normale döndüğü için ter etti. Sam'in niyetini sonralardan kavramıştı. Dakota, mutantken çok çirkindi ve toplumdan sürekli saklanıyordu. Sam de bunu seviyordu... Dakota onun niyetinin kötü olduğunu anlayınca onun için üzülmekten vazgeçti. Üzüldüyse de en fazla 1 ay falandı.
Dakota karşısındaki örtülü şeyi fark etti.
Sanırım kız kardeşi Daisy, ablasına bir şeyler sipariş etmiş olmalıydı.
Dakota o şeyin örtüsünü çekti ve o şeyin ayna olduğunu fark etti.
Dakota aynaya baktı.
Çok güzel görünüyordu.
Sanki 16 yaşındaki hali gibiydi.
Hafif kırışıklıklar başlamıştı ama sorun değildi. Dakota hala güzel görünüyordu.
Dakota aynada kendisine bakarken aynaya dokundu.
Aynadaki biricik kendisine dokundu...
"Çok güzelsin... keşke senin gibi olabilseydim..."
"Olabilirsin!"
Dakota şaşırdı.
Kim demişti bunu?
"Yorgunluktan kafayı yemiş olmalıyım."
Dakota kurabiyesinden bir ısırık aldı.
"Hayır yemedin. Ben buradayım!"
Dakota öksürdü ve kurabiyeyi zorla da olsa yuttu.
"Sen... sende kimsin öyle?"
"Ben senim... aynadaki dostun..."
"Aynadaki dostum mu?"
Dakota kafası karışmış bir şekilde sordu.
"Evett! Bütün gün çok çalışıyorsun! Akşamları seni neşelendirmek istiyorum."
"Peki ama neden?"
"Çünkü seni seviyorum ve seni üzgün görmeye dayanamıyorum!"
"Şeyy... teşekkürler sanırım?"
Dakota hafif kızarmayla aynaya söyledi.
"Biraz sohbet etmek ister misin?"
"Şeyy... tamam sanırım?"
Dakota sohbet etmeyi kabul etti.
"Peki ne hakkında konuşmak istersin?"
Dakota düşündü. Setteki şırfıntıyı hatırlayınca hırladı.
"Sanırım şu Flop Nichelle Ladonna hakkında konuşabiliriz. O flop beni sabote etmeye çalıştı. Üstelik kendisi dublör kullanıyorken ben kullanmıyorum. O sahte ama ben gerçeğim. Bu yüzden insanlar filmlerimi seviyor. Ayrıca Nichelle'in yanındaki asistanı da çok çirkin. Sevgiliyseler hiç şaşırmam doğrusu."
"Peki o dediğin kişi kim?"
"Şey... sanırım adı Mary Kate ama insanlar ona MK diyor. Ben onunla konuşmuyorum ama o sürekli Nichelle'in dibinde."
"Asistanı olduğu için bu normal değil mi?"
"Sanırım ama bunu çok ta umursamıyorum. Eğer bir gün öpüşürlerse hiç şaşırmam."
Aynadaki kız kıkırdadı sonrasında Dakota da güldü.
"Çok komiksin. Seni sevdim!"
Dakota gülümsedi.
"Bende seni sevdim küçük dostum."
Dakota yeni bir dost edinmişti. Bir aynaydı ama orada aynadan fazlası vardı. Dakota yalnızlığını ayna ile gideriyordu. Ayna onun yorgunluk arkadaşıydı ve onu seviyordu.
Hem de çok.
~Dakota Milton
Note: Pekala, kendime bir görev edindim. Bir cümleden hikaye çıkarma görevi. Kısa olduğunun farkındayım ama uzatacak pek bir şey bulamadım. Bu cümleyi edebiyat dersinde yazdık ve bende bu cümleyi çok beğendim. Aklıma Dakota geldi ve onun hakkında yazdım :))
Başka hikayeler için beni takip etmeyi unutmayın. Sizleri seviyorum 33