Mikoto. Punt.
Mai zuchtte gelukzalig toen ze onder de hete waterstraal stapte. Lange dagen zoals deze werden haar dood nog eens. Een langzame, pijnlijke dood via haar voeten en hoofd. Zich een beetje kunnen ontspannen en wat tijd voor zichzelf te hebben was het hoogtepunt van de dag.
‘Mai-chan!’
De gil deed Mai’s trommelvlies scheuren op hetzelfde moment dat het kleine lichaam tegen het hare knalde. Ze smakte tegen de muur, de klap slechts gebroken door haar borsten.
‘Mikoto!’ Mai draaide zich om naar de volledig aangeklede Mikoto die tegen haar op stond te stuiteren.
‘Mai-chan, ik met jou douchen!’
‘Maar -’
‘Asjebliiiiiiiiiiiiiiiiiieeeeeeft....?’ zeurde Mikoto, met enorme hondenoogjes.
Mai zuchtte. ‘Trek dan tenminste je kleren uit.’
Ze was hier echt te moe voor...